İNSAN
“Büyük Doğu – İBDA”
İbda Külliyatı’nı dışımızdakilere tanıtma işine kalkıştığımda, konuşacak o kadar çok şey vardı ki, bu esere bir türlü sıra gelmedi. Diğerleri üzerine 5’er, 10’ar defa yazdığım, tartıştığım günlerde zaman zaman bu kitab aklıma geldiyse de, ona nasıl giriş yapacağımı bilemedim.
İtiraf etmeliyim ki, bu eseri okuyup bitiremedim de. Aslında bu itiraf çirkin bir sözdür: İBDA Mimarı, tek kişilik hücresinde muazzam bir tempo ile bu eseri kaleme almış, düzenli bir şekilde haftalık olarak tefrika etmiş, nihayet yayınlamıştır. Ona bağlılık iddia eden bizlerin, bizim için ne kadar anlaşılmaz görünürse görünsün, O’nun yazdığı bir eseri, sırf O’nun kaleminden çıktığı için okumak görevimizdir. Mutlaka ondan da alacağımız bir şeyler vardır.
Öyleyse bu eseri, hem ben, kaldığım son dörtte birlik kısmının bir yerlerinden değil de baştan ele alıp okumayı ve değerlendirmeyi taahhüd etmiş, hem de okumayan varsa onlar için uyarıcı bir yerde bulunmuş olayım.
İnsan (Büyük Doğu–İBDA), büyük boy iki cilt hâlinde ve yaklaşık 1000 sayfa hacminde bir eserdir. Hemen hemen tamamı, İBDA Mimarı’nın diğer bazı eserlerinde de görüldüğü cinsten rüyâlar ve onların tâbiri mahiyetindeki iştikak tablolarından oluşur. Eseri dikkatle okuyacak olanlar, gerek lûgat bilgisi, gerek ebced ve rüyâ ilimleri hakkında birçok şey öğrenme ve bilmedikleri birçok hususa dikkat etme imkânına sahibtirler.
Eser, “Kayan Yıldız Sırrı” şiiriyle başlar ve şu hâlde, bütünüyle onun şerhi mesabesindedir. Eserin içinde muazzam hikmetler yer alır ki, daha onun takdiminde bunları sezmek mümkündür:
– «İNSAN, “bir şeyin ortaya çıkması” demektir; insana “insan” denmesi, kemâl mertebesine yatkınlığı ve “ünsiyet” ile ilgili olmasıdır. İNSANIN HAKİKATİ, ALLAH’IN KENDİSİNİ GÖRDÜĞÜ BİR AYNADIR ve bu görme sadece insan vasıtasıyla gerçekleşir. Görmenin olabilirliği, insana benzerlik özelliği kazandıran hakikatlerden ortaya çıkar; dolayısıyle insan, kendi varlığında İlâhî hakikatleri barındırır. Bu bakımdan da, İlâhî varlık ve oluşla ilgili bütün hakikatleri ihtiva etmesi sebebiyle, kemâl mertebesiyle ünsiyet etmiş bir aynadır… “Elleys–Mutlak hiçlik” ve “ayna–gözü güzel ve iri olan” arasındaki ebced tevafuku, insanın bâtınının Allah’ın sûretinden olması meselesi ile birlikte düşünülürse, “Herşey O”dan murad anlaşılır; yokluğa ve hiçliğe bürünmeden hâl olarak bundan bahsedilemeyeceği de.» [*]
Eserin kapak deseni, bugün 20 yıla varan bir süredir hapiste bulunan ve –yarının tarihinin bugünün realitesinin yüzüne tüküreceği veçhile- şübhesiz bahsedeceği emsalsiz bir zulme maruz bulunan gönüldaşlarımızdan Cihad Özbolat tarafından çizilmiş bulunuyor.
*Salih Mirzabeyoğlu, İnsan – Büyük Doğu-İbda, İBDA Yay., c 1, İstanbul 2009, s. 9-10
23 Mayıs 2015
Kaynak: S.G. “İBDA Külliyatı / Salih Mirzabeyoğlu’nun Eserlerine Giriş Mahiyetinde Denemeler” ismiyle 2015 yılında Akademya tarafından basılmış ve bir süre sonra tükenmiş bir eserden kamuoyunun istifâdesi amacıyla yapılmış iktibaslardır. Eser, Türkiye’nin en çok takib edilen forum sitesinde İBDA Külliyatını tanıtma gâyesiyle 2011-2014 yılları arasında kaleme alınmış denemelerden oluşmaktadır.
